Τα πρώτα χρόνια

Ο 60χρονος, σήμερα, Ron Dennis είναι γέννημα θρέμμα του Woking. Η αγάπη του για τις μηχανές τον οδήγησε στο να παρατήσει το σχολείο σε ηλικία 16 ετών προκειμένου να πιάσει δουλειά ως μαθητευόμενος μηχανικός στο γκαράζ Thompson & Taylor που βρισκόταν πολύ κοντά στην πίστα του Brookland. Ο νεαρός Dennis έκλεβε χρόνο για να παρακολουθεί τους αγώνες και από τότε μπολιάστηκε με την επιθυμία του να πάρει μέρος στο θέατρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Η ευκαιρία δεν άργησε να του δοθεί. Η Thompson & Taylor εξαγοράστηκε από τον όμιλο Chipstead, μέλος της οποίας ήταν και η Cooper Car Company, στην οποία ο Ron Dennis μεταπήδησε με χαρά. Μέχρι τα 18 του εργάστηκε στην κατασκευή μονοθεσίων Formula 2 και Formula 3 της Cooper, ενώ το 1965 είχε την πρώτη του επαφή με τον κόσμο της Formula 1, όταν προάχθηκε σε μηχανικό της Cooper Formula 1.



Εκείνη τη χρονιά δούλεψε με τον Jochen Ridnt (έναν εξαιρετικό ταλέντο που στην Formula 2 είχε κατατροπώσει πρωταθλητές όπως ο Graham Hill και ο Jim Clark, οδήγησε για την Cooper, την Brabham και τη Lotus, με την οποία και σκοτώθηκε στη Monza το 1970, κατακτώντας μάλιστα το πρωτάθλημα μετά το θάνατό του), O Αυστριακός πιλότος εμπιστευόταν απόλυτα τον νεαρό Dennis και για αυτό του πρότεινε να τον ακολουθήσει το 1968 στην Brabham. Ο Dennis δέχτηκε και πήγε μαζί του στην ομάδα του Jack Brabham, ωστόσο την επόμενη χρονιά που ο Rindt μετακόμισε στη Lotus, ο βρετανός παρέμεινε ως μηχανικός στην ομάδα μέχρι το 1971, οπότε και ο Jack αποφάσισε να αποσύρει την ομάδα του από το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Η δική του ομάδα

Μετά την εγκατέλειψη της Brabham ο Ron Dennis μαζί με έναν φίλο του μηχανικό, τον Neil Trundle, αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη δική τους ομάδα στη Formula 2. Την ονόμασαν Rondel Racing και έκαναν τα εγκαίνιά της τον Φεβρουάριο του 1972 στα περίχωρα του Woking. Για να στήσουν την ομάδα τους αγόρασαν δύο σασί της Brabham από τον Ron Tauranac (o οποίος είχε αγοράσει την MRD, την εταιρία του Brabham, την προηγούμενη χρονιά. Ο Tauranac ωστόσο πούλησε εκ νέου την MRD το 1972 σε έναν manager, πρώην πωλητή ανταλλακτικών για μοτοσικλέτες που λεγόταν Bernie Ecclestone). Τα λεφτά για τα σασί οι δύο νέοι Άγγλοι τα βρήκαν αφού εξασφάλισαν μια χορηγία από τη γαλλική εταιρία λιπαντικών MOTUL. Η πρώτη εμφάνιση της Rondel Racing τον Μάρτιο του 1972 ήταν εντυπωσιακή. Η ομάδα παρουσιάστηκε στο grid με τους Carlos Reutemann και Bob Wollek, με τον πρώτο να καταφέρνει να την 3η θέση στο Mallory Park



Η ομάδα συνέχισε να εντυπωσιάζει τους πάντες, αντιμετωπίζοντας άμεσα τα προβλήματα αξιοπιστίας που εμφανίστηκαν στους πρώτους αγώνες και με τα επιπλέον λεφτά που άρχισαν να ρέουν οι Dennis και Trundle προσέλαβαν τον Derek Bell, έναν χαρισματικό πιλότο, ο οποίος τους προσέφερε την 2η θέση στο Nurburgring και την 1η τους νίκη στο Μεσογειακό GP.

Η αναγκαστική στροφή της καριέρας του

Ο Ron Dennis ήταν έξοχος μηχανικός, αλλά όχι απαραίτητα έξοχος οδηγός καθώς προς το τέλος του 1972  ενεπλάκη σε ατύχημα που του προκάλεσε σοβαρά τραύματα. Η διαδικασία της ανάρρωσης δεν του επέτρεψε να εργαστεί ως μηχανικός για αρκετό καιρό, οπότε για να καταπολεμήσει τη βαρεμάρα του άρχισε να σχεδιάζει τα δικά του μονοθέσια. Η Motul του ανέθεσε να σχεδιάσει ένα μονοθέσιο που θα έπαιρνε το όνομά της και ο Dennis τα κατάφερε μια χαρά. Στον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος παρατάχτηκαν 5 μονοθέσια MOTUL M1s και τα πήγαν περίφημα. Η πρώτη νίκη ήρθε στο 2ο αγώνα της χρονιάς.



Η πρώτη του αποτυχία

Ο Ray Jessop, που του είχε αναθέσει τη δημιουργία των μονοθεσίων MOTUL, ικανοποιήθηκε πολύ με το αποτέλεσμα της δουλειάς του Dennis και του ανέθεσε το σχεδιασμό της πρώτης του Formula 1. Δυστυχώς για τον Βρετανό, η γαλλική εταιρία λιπαντικών αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τους αγώνες εξαιτίας της μεγάλης κρίσης πετρελαίου που έπληξε όλη την Ευρώπη το 1973.



Μπορεί η MOTUL να αποσύρθηκε από το πρόγραμμα για συμμετοχή της στον κόσμο της Formula 1, η MOTUL F1 όμως δεν πήγε χαμένη. Ο ελληνικής καταγωγής Αντώνης Βλασσόπουλος (Toni Vlassopoulo) μαζί με τον Ken Grob αγόρασαν το πρωτότυπο και τα σχέδια του Dennis και την χρησιμοποίησαν στο πρωτάθλημα με το όνομα της ομάδας τους TOKEN (από τα αρχικά των ιδιοκτητών). Ευτυχώς για τον Ron Dennis, ο ίδιος είχε αποχωρήσει και αποποιηθεί κάθε ανάμειξης, καθώς η καλύτερη θέση που πήρε ποτέ το μονοθέσιο του, στους 6 αγώνες που συμμετείχε, ήταν η τελευταία (αφού πρώτα είχε εγκαταλείψει 4 φορές εξαιτίας μηχανικών προβλημάτων).

Το «σχέδιο Νο. 4»

Το 1975 ο Ron Dennis δημιούργησε μια νέα ομάδα την οποία ονόμασε PROJECT 3 χρησιμοποιώντας μονοθέσια της BMW Junior και αργότερα της ICI MARCH. Η ομάδα αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και διαλύθηκε αλλά ο πεισματάρης Ron αμέσως δημιούργησε μια νέα που ονόμασε PROJECT 4 με την οποία γνώρισε πολλές στιγμές ικανοποίησης στα πρωταθλήματα Formula 2, Formula 3 και στο Procar Racing. Η PROJECT 4 του χάρισε τον πρώτο τίτλο του στη Formula 3 το 1979 με τον Chico Serra, τον ίδιο τίτλο το 1980 με τον Stefan Johansson και τον τίτλο του Procar Racing το 1980 έχοντας στο τιμόνι της ομάδας του τον Niki Lauda.



H McLaren και τα πολλά λεφτά

Στο τέλος του 1980 η Marlboro αποφάσισε να συγχωνεύσει την McLaren και την PROJECT 4 και να δημιουργήσει την McLaren International. Η όλη επιχείρηση παραδόθηκε στα χέρια του Ron Dennis το 1981. Ο δαιμόνιος 34χρονος Dennis προσέγγισε τότε τον Mansour Ojjeh, έναν πάμπλουτο Γαλλό-Σύριο γνωστό λάτρη της Formula 1 που τότε ήταν ο κύριος χορηγός της Williams. Ο Ojjeh εντυπωσιάστηκε από τον Βρετανό και την πρόταση του, που δεν είχε να κάνει με μια απλή χορηγία αλλά με πλήρη συμμετοχή στην ομάδα ως ενεργού συνεταίρου. Η συμφωνία επετεύχθη και 5 εκατομμύρια επενδύθηκαν άμεσα προκειμένου να σχεδιαστεί ένας νέος κινητήρας βασισμένος στον Porsche Turbo. Η ανακοίνωση της δημιουργίας του νέου κινητήρα που βαπτίσθηκε TAG TURBO έγινε τον Σεπτέμβριο του 1982

Η χρυσή επταετία



Η νέα ομάδα με τους νέους κινητήρες πραγματικά κατέκτησε τα πάντα από την πρώτη εμφάνισή της. Το 1984 ο Niki Lauda και ο Alain Prost που οδηγούσαν για τη McLaren κέρδισαν τους 12 από τους 16 αγώνες και ο Lauda στέφθηκε πρωταθλητής. Το 1985 ήταν η σειρά του Allain Prost να ανέβει στην πρώτη θέση, την οποία κράτησε και το 1986.



Το 1988 η McLaren ήρθε σε συμφωνία με τη Honda και μια νέα εποχή εξαιρετικών εμφανίσεων άρχισε για την ομάδα υπό την καθοδήγηση του Ron Dennis. Ο Ayrton Senna και ο Alain Prost κέρδισαν τους 15 από τους 16 αγώνες της χρονιάς και ο Βραζιλιάνος πήρε τον τίτλο του πρωταθλητή που κράτησε για ένα χρόνο αφού την επόμενη χρονιά ο Γάλλος πήρε την εκδίκησή του το 1989. Οι τίτλοι δεν σταμάτησαν για τον Ayrton Senna και τη McLaren μέχρι το 1991, οπότε η Williams παρουσίασε το «ηλεκτρονικό» της μονοθέσιο και έθεσε έτσι τέλος στην επταετή κυριαρχία της.



Η τελευταία του αποτυχία

Ο όμιλος TAG McLaren παρουσίασε και ένα αυτοκίνητο supercar, την McLaren F1 προκειμένου να συμμετέχει και στα πρωταθλήματα τουρισμού, αλλά το πρόγραμμα εμπλοκής της σε αυτούς τους αγώνες αντιμετώπισε πολλά προβλήματα και τελικά εγκαταλείφτηκε.



Ο έχων τα πολλά κότσια

Το 1992 η Honda αποσύρθηκε από την Formula 1 ενώ και ο Ayrton Senna έφυγε το 1993 για την Williams. Ο Ron Dennis πέρασε δύσκολα τα επόμενα χρόνια παλεύοντας για να ακολουθήσει την εξέλιξη που τους είχε ξεπεράσει. Τελικά το 1997 η συμφωνία της McLaren με την Mercedes έδωσε τη ζητούμενη ώθηση και το 1998 η βρετανική ομάδα ήταν και πάλι έτοιμη να κατακτήσει έναν παγκόσμιο τίτλο. Αυτήν τη φορά τα κατάφερε με τον Mikka Hakkinen. Η επιτυχία επαναλήφτηκε και την επόμενη χρονιά. Ο Ron Dennis πρέπει να σκέφτηκε ότι είχε έρθει η ώρα να εξαργυρώσει ένα μέρος της επιτυχίας του και για το λόγο αυτόν πούλησε το 10% από το 40% των μετοχών που κατείχε στην Daimler Chrysler AG.

Σύγχρονη ιστορία

Ο Βρετανός τιμήθηκε από την πατρίδα του το 2000 με το παράσημο του Τάγματος Τιμής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Στα credits του πρέπει να καταμετρηθεί και η «δημιουργία» του Lewis Hamilton, τον οποίο εντόπισε σε πολύ μικρή ηλικία και τον έκλεισε για την ομάδα του. Είναι φανερό ότι ο Ron Dennis έχει ζήσει μια ζωή γεμάτη εντάσεις και έχει βρεθεί στο τιμόνι των ομάδων που ήλεγχε πολλές φορές σε δύσκολες στιγμές. Η μάχη των Alonso και Hamilton δεν είναι κάτι καινούριο για αυτόν, καθώς πολλές φορές στο παρελθόν έχει τολμήσει να προσλάβει ισάξιους και ανταγωνιστικούς πιλότους (Lauda-Prost, Prost-Senna) και έχει ζήσει ιδιαίτερες στιγμές «μίσους» μέσα στην ομάδα του. Ωστόσο αυτήν τη φορά δείχνει περισσότερο κουρασμένος από παλιά.